Ατμόσφαιρα ωμά αντιηρωική (σύμφωνα με την καθιερωμένη έννοια του όρου) διαλεκτικά πρόσφορη όμως για να εκθρέψει μέσα της μορφές ανιδιοτελείς και τίμιες, όπως της ίδιας της Αριάγνης, —περισσότερο σύμβολο ίσως παρά πρόσωπο με υλική υπόσταση — ή του Μάνου Σιμωνίδη, του από πολλές πλευρές τυπικού εκπροσώπου της επαναστατικής ιντελλιγκέντσιας όπως μόνο η αντεπαναστατική φιλολογία τον έχει σκιαγραφήσει ως τώρα με αρκετή πάντα δόση αφέλειας και ψευτιάς και καθόλου ή σχεδόν, η επιμένουσα στους "θετικούς ήρωες"με άλλη τόση ψευτιά και σχηματοποίηση "προοδευτική" λογοτεχνία. Ατμόσφαιρα, ακόμα, παρακμής, με τη μεγάλη ρουλέτα των ηθικών αξιών και το χρηματιστήριο των συνειδήσεων ενός κόσμου που μολαταύτα διεξάγει πόλεμο, σκοτώνεται και σκοτώνει, πιστεύει και προδίδει και ετοιμάζει ένα αύριο που για λίγους ειλικρινά προσμένεται σα μια λυτρωτική αλλαγή κι όχι σα μια απλή αλλαγή της ρουτίνας όπως τόσες άλλες που συνήθισαν ως τώρα.
"Ηθικό" στη βάση του το μυθιστόρημα του Στρ. Τσίρκα αναμοχλεύει μη ηθικές περιπτώσεις με ιδιαίτερη εμμονή, φτάνοντας ενίοτε ως το νοσηρό, αλλά ένα ζεστό κύμα ανθρωπιάς αναδύεται συχνά κι από τις πιο ζοφερές καταστάσεις, μια ρωμαλέα πνοή διαπερνά την κλίμακα των αισθημάτων — που δεν έχει σχέση με τα γνωστά τυποποιημένα σχήματα και τις ηθικολογικές επιταγές. [...]»