Όλα είναι ωραία.
όλα είνε αγάπη κι’ αγάπης πόθος
τα ξεφυλλά.
Τόσο είνε ωραία καθώς πεθαίνουν
τόσο μοιραία
και σιωπηλά.

Έχω μια χάρη.
Στην άνθησή μου φορώ στεφάνι
το μαρασμό.
Έχω μια χάρη. Τι μούχουν δώσει
και μούχουν πάρει
το γιορτασμό;

Γιατί πεθαίνω
γίνομαι ωραία, γίνομαι η αγάπη
που την ποθούν.
Κι’ όλο πεθαίνω. Γύρω μου τάνθη
να τα πληθαίνω
να μαραθούν!

Χάρμα κι’ ο πόνος.
Στο βλέφαρό μου λάμπει το δάκρι
του σπαραγμού.
Χάρμα κι’ ο πόνος κι’ ας αξιώθη
να γίνει θρόνος,
του στοχασμού.



Εκτενέστερο απόσπασμα του παραπάνω έργου θα είναι διαθέσιμο στις ιστοσελίδες του ΠΟΘΕΓ αμέσως μετά την ολοκλήρωση της νομικής διαδικασίας εκχώρησης στο ΙΕΛ των σχετικών δικαιωμάτων χρήσης από τους κατόχους των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί του συγκεκριμένου έργου.