ΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟΝ

«Χώρα μεγαλοφυΐας ! . . . εις τους κόλπους σου το πάλαι
«ω πατρίς μου, αι ιδέαι ανεβλάστανον μεγάλαι,
«και τυραννοκτόνον ξίφος κρύπτοντες εις τας μυρσίνας
«οι Αρμόδιοι ανώρθουν ισόνομους τας Αθήνας.
«Άλλοτε θεοί επάτουν τα εδάφη σου και θείαν
«έως σήμερον η γη σου αναδίδει ευωδίαν
«και η αύρα του Ζέφυρου
«ψιθυρίζει την αρχαίαν μελωδίαν του Όμηρου.

«Δύο έφερε μοχθούσα Γίγαντας της γης η σφαίρα,
«και των δύο οι αιώνες σε κηρύττουσι μητέρα?
«Στρατηλάτης των Ελλήνων εκδικών τον Μαραθώνα,
«ο Αλέξανδρος εισήλθε νικητής εις Βαβυλώνα.
«Διετήρει αίματός σου εις τας φλέβας του ρανίδα
«ο Κορσικανός, ο έχων τον Ταΰγετον πατρίδα
«και εις μίαν μόνην ώραν
«την γην παίξας, την γην, χάσας εις του Βατερλώ την χώραν

«Αλλ' ο πρώτος αγαπών σε και την δόξαν των Ελλήνων
«πέραν του Ινδού και Γάγγου μέχρι Τροπικού, εκτείνων,
«απεβίωσεν μονάρχης και ως του πολέμου λείαν
«μίαν έδωκεν εις πάντα στρατηγόν του βασιλείαν
«ο δε δεύτερος μισών σε και τον άδοξον Σουλτάνον
«επιστήθιόν του φίλον αντί σου παραλαμβάνων
«δέσμιος εις νήσον ξένην,
«δέσμιος εις την Αγίαν ετελεύτησεν Ελένην.

«Δεν εξύπνησαν εκ νέου αι ηχώ των Μαραθώνων
«εις την ρήξιν των δεσμών σου, δεσμών είκοσιν αιώνων,
«Εσυντρίψαμεν εις πάσαν• ύφαλον σου ένα στόλον
«κατεστρέψαμεν εις πάσαν στενωπόν σου στρατόν όλον?
«πλην τι κλέος σε ανύψοι, και τι αίσχος σε πιέζοι!
«Ενετοί μετά Ρωμαίους, μετά Τούρκους Βαυαρέζοι
«σιδηρόποδες περώσι,
και κατόπιν εις του άλλου όλοι σε βαρυκτυπώσι…

«Βαυαρέζοι! … ως απλείστων έπεσαν Αρπυίων νέφη.
«Βαυαρέζοι! ... της Ελλάδος η πικρά χολή τους τρέφει,
«και η γη της από μίσους πυρετόν θερμαινόμενη
«ένα, ένα τους φλογίζει, ένα ένα τους μαραίνει.
«Ήλθαν, έρχονται οι ξένοι και από τους δύο πόλους•
«περιφρονητέοι όλοι, μας περιφρονούσιν όλους…
«Είλωτος, ω Έλλην, φόρει,
«φόρει πίλον, αφ' ου λείπει από σε ψυχή και δόρυ!
«Είσθε σεις τα θερμά τέκνα του μεσημβρινού ηλίου;
«Είσθε σεις η πνευματώδης γενεά της Μεσογείου;
«Έλληνες! πώς εις το μέσον ερειπίων και μνημάτων
«κείσθε ως σωρός αψύχων και άφωνων αγαλμάτων;
«Άλλα λέγουσι τι πλέον κ’ έχουσιν εικόνα ζώσαν
«οι αρχαίοι ανδριάντες οι χωρίς πνοήν και γλώσσαν
«παρά σεις οι όντως λίθοι
«και, ως λίθοι, της πατρίδος βαρυθλίβοντες τα στήθη.

«Έλλην σιδηροδεμένε και χορεύων! δεν με λέγεις,
τον ζυγόν του Τούρκου θραύων, πώς της πατρικής σου στέγης
«έτρεξες μανίαν πνέων τα θεμέλια να σείσης;
«Το σκιάδιον ηγάπας και την κίδαριν εμίσεις;
«Η ποθών την ευνομίαν, τον προγονικόν σου πλούτον,
«Σύνταγμα την καλούμενη υπό των αιώνων τούτων
«Σύνταγμα! εις τας αγίας
«έκραζες Εθνοσυνόδους της Τροιζήνος και Προνοίας;

«Επειδή από χρυσίον στίλβουσιν αι αλυσοί των,
«τας ασπάζονται τα χείλη των άδοξων σου Προκρίτων;.
«Άλλα βλέπω εις το μέλλον λάμπουσαν ελπίδα νέαν,
«και των γυμνασίων βλέπω θάλλουσαν την νεολαίαν.
«Συλλογήν θεσμών κρατούντες ανέπαφων και γνησίων,
«σπουδασταί από τα βάθρα των Ελληνικών Σχολείων
«εικοσαετείς πρεσβύται
«αναβαίνουσι την Πνύκα, ήτις τους επικαλείται.

«Βλέπει εκ των Ανακτόρων, βλέπει ο σκηπτούχος Όθων
«την κατάπτυσιν των νόμων των εικονικών και νόθων,
«καταβαίνει εν τω μέσω των Ελληνικών μνημείων,
«τείνει χείρα προς τον Πλάστην και ασπάζεται ομνύων
«θεσμούς Σόλωνος και ρήτρας πολιτείας ελευθέρας.
«Επανείδον αι Αθήναι τας αρχαίας των ημέρας,
«και κυμαίνεται ωραία
«Εις τον μέγαν Παρθενώνα η Ελληνική σημαία…

«Ω σεις, οίτινες εις ράκη εδεικνύετε πενίας
«τας πληγάς του στήθους μόνας ως βασιλικάς ταινίας,
«πληρεξούσιοι του Άστρους, εκ των τάφων έγερθήτε
«κ’ ευλογείτε μας! Ελλήνων Βουλή νέα συγκροτείται,
«Βουλή όχι γεγραμμένη διά μυστικής μελάνης
«και διά χειρός δολίας επί αυλικής μεμβράνης,
«ήτις τας ψευδείς της φάσεις
«παριστά οπόταν χύνη φλόγας του λαού η στάσις. . .

«Της αγνώμονος Ευρώπης και σεις γαύροι διπλωμάται,
«την μικρότητα του έθνους, ξένοι, μη καταγελάτε!
«Αυτουργοί του συνεχούς του εξευτελισμού και πένθους,
«εις το στάδιον ο "Έλλην ίσως τρέξη πάλιν ένθους?
«το αδάμαστόν του γένος ίσως ενωθή εκ νέου
«από κορυφών του Αίμου μέχρις άκρων του Μαλέου,
Εύξεινον και Προποντίδα
«υπό την αυτήν συνέχον θριαμβευτικήν αψίδα.

«Ίσως εις ημάς βλάστηση και αναφανή τις ήρως,
«Μακεδών Αλέξανδρος τις, ή ο Ηπειρώτης Πύρρος,
«και ζητήση αυτός τότε λόγον από σας τους ξένους,
«λόγον δι' αυτό το αίσχος του αδικημένου Γένους.



Εκτενέστερο απόσπασμα του παραπάνω έργου θα είναι διαθέσιμο στις ιστοσελίδες του ΠΟΘΕΓ αμέσως μετά την ολοκλήρωση της νομικής διαδικασίας εκχώρησης στο ΙΕΛ των σχετικών δικαιωμάτων χρήσης από τους κατόχους των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί του συγκεκριμένου έργου.