Εδώ που ζω, μονάχα άντρες κυκλοφορούν στους δρόμους. Οι γυναίκες βγαίνουν αριά και πού, μα και τότε δεν τις βλέπεις, καθώς είναι κουκουλωμένες με χοντρά σεντόνια υφαντά. Συνήθως πηγαίνουν πολλές μαζί, κι όταν περνούν, ο δρόμος φλομώνει απ' τη γλυκερή βρώμα, που αναδίνουν από μέσα τους. Αν δεν ήταν έτσι σκεπασμένες, ίσως να μετριάζονταν κάπως για τους διαβάτες αυτή η βρωμιά ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, να χανόταν ολότελα.
Έχω υπόψη μου όμως κάποιον ξενιτεμένο, που, όπως τουλάχιστο ισχυρίζεται, καθόλου δεν παραξενεύτηκε με όλα αυτά. Και έχει μάλιστα την εντύπωση, πως ζει από πολλά χρόνια σε μια τέτοια χώρα.



Εκτενέστερο απόσπασμα του παραπάνω έργου θα είναι διαθέσιμο στις ιστοσελίδες του ΠΟΘΕΓ αμέσως μετά την ολοκλήρωση της νομικής διαδικασίας εκχώρησης στο ΙΕΛ των σχετικών δικαιωμάτων χρήσης από τους κατόχους των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί του συγκεκριμένου έργου.