Ο Λάμπρος Πορφύρας, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Δημητρίου Σύψωμου γεννήθηκε το 1879 στη Χίο και πέθανε το 1932 στον Πειραιά. Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά διέκοψε τις σπουδές του χωρίς ποτέ να πάρει το πτυχίο του.

Από νεαρή ηλικία άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα σε φιλολογικά περιοδικά της εποχής, τα οποία προσέλκυσαν την προσοχή των λογοτεχνικών κύκλων με την μουσικότητα και την υποβλητικότητά τους. Όπως και ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (με τον οποίο είχε πολλά κοινά από την άποψη της λυρικής διάθεσης), προήλθε από την συντροφιά του περιοδικού Τέχνη. Ποιητής χαμηλών τόνων, επηρεάστηκε από τους Άγγλους και Γάλλους συμβολιστές καθώς επίσης και από τη σοσιαλιστική ιδεολογία.

Η ποιητική του παραγωγή είναι μικρή. Συνολικά δημοσίευσε δύο ποιητικές συλλογές: η πρώτη συλλογή με τον τίτλο Σκιές δημοσιεύτηκε το 1920 και η δεύτερη Μουσικές φωνές το 1934 μετά το θάνατό του. Στα ποιήματά του συναντούμε τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του συμβολισμού:  μουσικότητα, νοσταλγική διάθεση, ρεμβασμό και μελαγχολική διάθεση. 

Η ποίηση του Πορφύρα εκφράζει τη φυγή από τη ζωή και τα προβλήματά της καθώς καταφεύγει στο όνειρο. Τα πρόσωπα που διακρίνονται στην ποίηση του Πορφύρα είναι αχνές υπάρξεις μέσα σε άσπρα κεριά ή κόρες χλωμές και μαραμένες, ενώ τα τοπία του είναι πάντα βυθισμένα μέσα σε μια φθινοπωρινή ομίχλη ή στο φως του δειλινού, όπου όλα τα πράγματα χάνουν την υλική τους υπόσταση και γίνονται ίσκοι. «Ο Πόρφύρας είναι ένας ποιητής καθαρά αστικός», παρατηρεί ο Μ. Γ. Μερακλής, «και μάλιστα εκπροσωπεί μιαν ορισμένη κατηγορία αστών: αυτών, που κουρασμένοι από τη ζωή, φέρουν τα γνωρίσματα της βιολογικής κόπωσης και κοινωνικής αποκαρδίωσης».

Για τη γλώσσα των ποιημάτων του Πορφύρα, ο Κ. Θ. Δημαράς σημειώνει ότι «είναι φτωχή, αδέξια συχνά, η στιχουργία του αδύνατη. Μα και τα ελαττώματα αυτά που κάνουν έκδηλη την αδυναμία, χωρίς βέβαια να του προσθέτουν γοητεία, του ταιριάζουν και συμπληρώνουν την εικόνα του. Ένα εξελιγμένο στάδιο του συμβολισμού μέσα σε μια μορφή που ρέπει προς τη λιτότητα και το συγκεκριμένο».