Ο Νίκος Κάσδαγλης γεννήθηκε στην Κω και θεωρείται από τους σημαντικότερους πεζογράφους της μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Εμφανίστηκε στα Γράμματα μετά τον εμφύλιο και τα έργα του καλύπτουν μια ευρεία θεματική. Επέλεξε τον ωμό ρεαλισμό για να αποδώσει τη σκληρή αντιπαράθεση ανάμεσα στη δεξιά και την αριστερά στα χρόνια της Κατοχής με το μυθιστόρημα Τα δόντια της μυλόπετρας (1955). Αυτό το έργο του πριν το δημοσιεύσει το έστειλε στο Γιώργο Σεφέρη, που ήταν τότε πρόξενος στη Βηρυτό. Από τη θετική ανταπόκριση του ποιητή εδραιώθηκε μια σημαντική φιλία που κράτησε έως το θάνατο του Σεφέρη.

Στο ίδιο κλίμα κινείται και το επόμενο έργο του Οι Κεκαρμένοι (1959), στο οποίο περιγράφεται η ζωή ενός φαντάρου μεταξύ του στρατώνα και ενός πορνείου. Η γλώσσα του κειμένου  αποτυπώνει, με τη συχνή χρήση χυδαίων εκφράσεων, τη χυδαιότητα του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Στο Η Μαρία περιηγείται στη Μητρόπολη των νερών (1982) αναφέρεται στα γεγονότα της Χιροσίμα.

Ο Λ. Πολίτης θεωρεί δάσκαλο του Κάσδαγλη τον Μ. Καραγάτση. Ο συγγραφέας θα μπορούσε να ενταχθεί στους νεορεαλιστές λογοτέχνες.