Ανθούλα Σεφεριάδου, Οι γυναικείες μορφές στο πεζογραφικό έργο του Κ. Χατζόπουλου
 
Ιωάννινα 1982, (έκδοση από την Β΄ έδρα της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας του Παν/μίου Ιωαννίνων). Σσ. 357-358
 
 
 

Η πολυμορφία των τύπων που μας παρουσιάζει ο Χατζόπουλος αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα του ηθικού διαμετρήματος που χαρακτηρίζει τις   γυναικείες μορφές του. Ξεχωρίζουμε μορφές με συνείδηση ελαστική, μορφές που τις διέπει μια λογική του συμφέροντος, μια ηθική της προσωπικής ευτυχίας αλλά και χαρακτήρες που η γενναιοψυχία  και η ψυχική τους ομορφιά συγκινούν και γοητεύουν.

Η πολυδιάσταση της ηθικής των γυναικείων μορφών του  Χατζόπουλου εκφράζεται μέσα από εσωτερικές παρορμήσεις και εμπειρίες που άλλοτε τις διέπει ο ρεαλισμός με όλη τη λογική της ασυδοσίας και άλλοτε η ανάταση με όλη την ηθική  της προσφοράς  και της ευθύνης.

Το πλήθος των μορφών με τα ποικίλα συναισθήματα και την πολύμορφη ηθική στάση επιτρέπει. μια αναμέτρηση με   τη λογική του ήθους και της φθοράς, με τη λογική της σύμβασης και της εντιμότητας. Έτσι στις ηρωίδες του Χατζόπουλου συναντάμε την ηθική του ψεύδους και της απιστίας, την  ηθική, της ευθύνης και της προσφοράς. Στη λογική του μίσους και της εκδίκησης αντιπαρατάσσεται η ευαισθησία της εντιμότητας και της αυτοθυσίας.

Χωρίς μεταφυσικές προεκτάσεις τα ηθικά αναστήματα στο πεζογραφικό έργο του Χατζόπουλου είναι λιγοστά. Η κλίμακα του είναι μια κλίμακα φθοράς, συμβιβασμού, σκοπιμότητας και σπανιότερα ευθύνης και γενναιοψυχίας. Η απαισιοδοξία του Χατζόπουλου δεν επιτρέπει μορφές «ηρωικές» και στο χώρο της ηθικής, οι ηρωίδες του   είναι δημιούργημα μας κοινωνικής ατμόσφαιρας, που τη χαρακτηρίζει η συμβατικότητα. Ο Χατζόπουλος, με τις ελεγειακές του νότες θα μας δώσει, μέσα από τις ηρωίδες του, μια κοινωνιολογία υποταγής για  τη γυναίκα, μια αίσθηση εξάρτησης γι' αυτήν και ιδιαίτερο το κλίμα της αδυναμίας, που υποχρεώνει η ταπείνωση να γίνεται άλλοτε μίσος, άλλοτε εκδίκηση και η αξιοπρέπεια να μεταβάλλεται πολύ σπάνια σε τόλμη και παρρησία. Η γυναικεία εξάρτηση και υποταγή αποτελεί καθημερινό γεγονός που οδηγεί τις μορφές του στην ηθική άμβλυνση και το μαρασμό και πολύ συχνά σε μια υποκρισία νοσηρή.

Η ηθική διάσταση των γυναικείων μορφών του Χατζόπουλου είναι ένας άλλος τρόπος για να μας δείξει τη μοίρα της γυναίκας, την κοινωνική της θέση και πάνω απ' όλα την αντιμετώπισή της από τον κοινωνικό της περίγυρο.