«Χαρακτηριστική η περίπτωση της Μαρίας Λαϊνά, η οποία με το καινούργιο βιβλίο της οξύνει το μέταλλο της φωνής της και δημιουργεί έναν καθαρά προσωπικό χώρο, όπου κυριαρχούν οι ευρείες, ανοιχτές επιφάνειες, φωτισμένες από άδηλες ή έμμεσες και πάντως καλά κρυμμένες πηγές. Η συγκινησιακή χρήση της γλώσσας, για να θυμηθούμε τον διάσημο ορισμό του Ρίτσαρντς για την ποίηση, περνάει εν προκειμένω σε ένα προωθημένο στάδιο εκλέπτυνσης και αφαίρεσης, με τεταμένες όλες τις κεραίες όχι μόνον του λόγου αλλά και των  αισθήσεων[…]

      Αξίζει, πιστεύω, τον κόπο να το πούμε χωρίς επιφυλάξεις. Ο "Ρόδινος φόβος" βρίσκει τη Μαρία Λαϊνά σε μια από τις καλύτερες ώρες της: κατασταλαγμένη, γόνιμη, απαλλαγμένη από τις συμβάσεις των μέσων όρων και, το κυριότερο, δραστικά προσιτή και οικεία.»