Μελαχρινός Απόστολος
«Πάλι βρέχει», Παραλλαγές
 
 
Τα ποιήματα, Εκδόσεις Εστία 1994, Σσ.129, Πρώτη Έκδοση Έργου:1907
 
 
Πάλι βρέχει!
Στα παράμερα τριόδια
οι ψαλμοί θρηνούν που έδιάβαζες στον όρθρο.
Μυροβόλησε η ψυχούλα σου η ευωδιά
το κορμί σου, σε μια δέησην ολόρθο.

Πάλι βρέχει!
Στου κελιού τ’ άραχνα τζάμια
κλαίν μυστηριακές αγιογραφίες,
που ήλιοι με το αίμα τους ζωγράφιζαν
στις λιβανιστές σου ψαλμωδίες.

Πάλι βρέχει!
Σαν αντίφωνο μες στη θαμπή σου μνήμη
η κλαιάμενη βροχή.
Λες, της φύσης που είναι η προσευχή.
Κ’ η ψυχή σου κλαίει κάτι που αποθύμει.
Πάλι βρέχει!
Τι σε θέλουν οι καημοί που λεν: ΘΥΜΗΣΟΥ;
Οι ψαλμοί τους βρόχινοι
μούσκεψαν την άσπιλη ψυχή σου
και στα δάκρυα δεν αντέχει.



Εκτενέστερο απόσπασμα του παραπάνω έργου θα είναι διαθέσιμο στις ιστοσελίδες του ΠΟΘΕΓ αμέσως μετά την ολοκλήρωση της νομικής διαδικασίας εκχώρησης στο ΙΕΛ των σχετικών δικαιωμάτων χρήσης από τους κατόχους των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί του συγκεκριμένου έργου.
Κριτικά Κείμενα