«Ό,τι ιδιαίτερα χαρακτηρίζει το πεζογράφημα της κ. Σωτηρίου είναι ο βαθύτατα ανθρώπινος τόνος και η αντικειμενικότητα της έκθεσης. Για τη συγγραφέα δεν υπάρχουν Έλληνες και Τούρκοι. Υπάρχουν άνθρωποι, που υποφέρουν το ίδιο, που αντιδρούν στα γεγονότα κατά τον ίδιο τρόπο, πανομοιότυπο σχεδόν τρόπο, γίνονται θύματα των ίδιων ψυχώσεων και ζούνε με το ιδανικό της απλής, ήρεμης και ειρηνικής ζωής. Και όμως οι άνθρωποι αυτοί, κάτω από ορισμένες συνθήκες, αυτές που δημιουργεί ο πόλεμος, χάνουν τον ανθρωπισμό τους, μεταβάλλονται, χωρίς να το αντιληφθούν και οι ίδιοι, σε πραγματικά κτήνη. Ο μεγάλος υπεύθυνος για την τραγωδία του Μικρασιατικού λαού για τη συγγραφέα είναι ο πόλεμος και τα συμφέροντα που τον υποκινούν. Και εναντίον του στρέφεται. Τα Ματωμένα χώματα είναι ένα έντιμο βιβλίο. Ένα χρονικό, γραμμένο με απλότητα και συγκίνηση, που αποδίδει με ενάργεια και παραστατικότητα ορισμένες πτυχές του δράματος του μικρασιατικού ελληνισμού. Αξίζει να προσεχτεί και να διαβαστεί.»