Εν Βουκουρεστίω 1821
Επικατάρατος ο ποιών τα έργα κυρίου αμελώς και εξαίρων την μάχαιραν αυτού αφ’ αίματος.
Ιερεμίας.

Και λοιπόν τολμά ήδη και εκ του φανερού να προκύψη εις το φως των πεπαιδευμένων ο κάλαμος, και λαβών απροσποίητον παρρησίαν, κινείται ουχί ως το πρότερον εν αινίγμασι, μήτε ισχνόν τι ως εκ προσωπείου υποφωνών, πειρώμενος πολλαχώς να υποκρύψη την αλήθειαν πανταχού διάτον φόβον των όντως της αληθείας εχθρών. Αλλ’ ήδη της φωνής της Πατρίδος καλούσης τρανώς, Τις αγορεύειν βουλεύεται, αναπηδά εις το βήμα, ανυψοί την φωνήν, λαλεί παρρησία, και κινεί τους εαυτού πολίτας προς τα συμφέροντα της πατρίδος αφόβως. Ω της μεγάλης των πραγμάτων μεταβολής! ω της θείας προς το γένος των χριστιανών ευεργεσίας! και της των νέων Ελλήνων ανδρίας τε και ευτολμίας!
Εις μεν τον παρελθόντα αιώνα, προ ολίγων ήδη ετών ήσαν τα πράγματα ως εν σκότει και ζόφω βαθεί, και το επτακέφαλον θηρίον (ω πώς να διέλθω τον λόγον αδακρυτί) κατείχε πάντα τον καθ’ ημάς ορίζοντα ολεθρίως, φόβον μεν, και τρόμον και πυρ όλως, ως από μυρίων εκπνέων στομάτων, από δε της ιοβόλου ουράς επιπέμπον, τον θάνατον επί πάντας· νυν δε μόλις μία ακτίς ηλίου εσελάγισεν εν τω σκότει, μόλις η ροδοδάκτυλος ηώς, ο της ελευθερίας χρυσοπάρυφος άγγελος ήρχισε να προκύπτη επί του ορίζοντος, και ιδού το Ηράκλειον γένος, το και πάλαι μεν κλειζόμενον, και νυν εξ υπαρχής δοξαζόμενον, ανοίξαντες τους οφθαλμούς, και αναγνωρίσαντες τα οικεία συμφέροντα, ανεπήδησαν εκ μέσων των αλύσεων προς την ιεράν ελευθερίαν, πυρ και μαχαίραν, επιφέροντες εναντίον της Ύδρας, ταύτην λέγω την εκ του βάθους μεν της Ασίας προελθούσάν ποτε, νυν δε το ιερόν της σεβασμίας Ελλάδος κατέχουσαν έδαφος, και μυρίων κακών και εις άπαν το ανθρώπινον γένος γεγενημένην αιτίαν, μάλιστα δε εις τον περιούσιον λαόν του Θεού.



Εκτενέστερο απόσπασμα του παραπάνω έργου θα είναι διαθέσιμο στις ιστοσελίδες του ΠΟΘΕΓ αμέσως μετά την ολοκλήρωση της νομικής διαδικασίας εκχώρησης στο ΙΕΛ των σχετικών δικαιωμάτων χρήσης από τους κατόχους των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί του συγκεκριμένου έργου.