Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Άχνα της Κύπρου και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία και Θέατρο στην Αθήνα, ενώ ειδικεύτηκε σε θέματα Ραδιοφωνίας στο Μόναχο. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και για τρεις δεκαετίες στο Ραδιόφωνο του ΡΙΚ, στο οποίο υπήρξε και διευθυντής.

Εμφανίστηκε με τη συλλογή Πρώτη πηγή (1961). Ακολούθησε Η άγνοια του νερού  με πρόλογο του Τάκη Παπατσώνη (1967) και Το αγγείο με τα σχήματα (1973), Αχαιών ακτή (1977), Αμμόχωστος Βασιλεύουσα (1982). Οι τρεις τελευταίες συλλογές τιμήθηκαν με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου. Ο συγγραφέας διαμόρφωσε μια γραφή εντελώς προσωπική, φανερά επηρεασμένη από τη βιωματική του σχέση με την  ελληνική παιδεία και την ιστορία. Στα ποιήματά του είναι εμφανής η ανάγκη του να μοιραστεί τον πόνο του για την κατάσταση της ιδιαίτερης πατρίδας του. Ο ποιητής ωριμάζοντας μιλά με πιο στοχαστικό τρόπο για την κυπριακή τραγωδία, ανάγοντας το μερικό και το επικαιρικό σε γενικό και καθολικό.

Για τη συλλογή Θόλος (1989) ο Χαραλαμπίδης τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και για τη Μεθιστορία (1995) με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδος. Σε αυτά τα κείμενα ο ποιητής προεκτείνει με οξύτητα και σε βάθοςβασικά μοτίβα του έργου του, όπως τον μύθο, την ιστορία και την υπαρξιακήαντίληψη των πραγμάτων. Όλα αυτά λειτουργούν ως σύνθεση των ειδικών χαρακτηριστικών ή των επιμέρους στοιχείων του Ελληνισμού. Και σε αυτά τα κείμενα διαχέεται μια αίσθηση μεθιστορικής χροιάς, της οποίας το ιδιαίτερο κλειδί θα πρέπει να αναζητηθεί στην ύφανση του λόγου και τη μουσικότητα.

Το 1997 κυκλοφόρησε, σε δική του μετάφραση και εισαγωγή, το έργο του Ρωμανού του Μελωδού Τρεις Ύμνοι, για το οποίο έλαβε το Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας. Το 1998 τιμήθηκε με το Διεθνές Έπαθλο Καβάφη στην Αίγυπτο και το 2003 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2006 του απονεμήθηκε από το ΑΚΕΛ το Βραβείο Πολιτιστικής Προσφοράς Τεύκρου Ανθία – Θοδόση Πιερίδη.