Μελαχρινός Απόστολος
 
Βιογραφία
 

 

Γεννήθηκε στη Βράιλα της Ρουμανίας το 1880 και πέθανε στην Αθήνα το 1952. Από παιδί έζησε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά μετά την μικρασιατική καταστροφή (1922) εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μέχρι και το θάνατό του.

 

Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα Γράμματα στην Kωνσταντινούπολη, εκδίδοντας το περιοδικό Ζωή (1902) και δύο ποιητικές συλλογές, Ο δρόμος φέρνει (1905) και Παραλλαγές (1907) με το ψευδώνυμο Κλήμης Πορφυρογέννητος. Στην Αθήνα εξέδωσε το περιοδικό Κύκλος και το διεύθυνε μέχρι το θάνατό του. Το 1935 εξέδωσε την ποιητική συλλογή Φίλτρα επωδών και άρχισε να δουλεύει τον Απολλώνιο, του οποίου οι δύο τόμοι δημοσιεύτηκαν το 1938 και ο τρίτος το 1947. Το 1948 τιμήθηκε με αφιέρωμα Ελλήνων ποιητών για τα σαράντα χρόνια από την έκδοση των Παραλλαγών.

 

Η ποίησή του είναι επηρεασμένη από τον συμβολισμό και θεωρείται από τους κύριους εκπροσώπους του ρεύματος στην Ελλάδα. Ειδικότερα, από τους Έλληνες ποιητές τον επηρεάζει η συμβολιστική τεχνοτροπία του Γρυπάρη, που ήταν και συνεργάτης του περιοδικού του. Ιδιαίτερες επιδράσεις δέχτηκε από τον Γάλλο ποιητή Μαλαρμέ τον οποίο μιμήθηκε, κάνοντας προσπάθεια να φτάσει στην καθαρή ποίηση, χωρίς ιδιαίτερη όμως επιτυχία.

 

Ο Μελαχρινός πιστεύει στη γοητεία του μουσικού λόγου και ο στίχος του είναι γεμάτος από ακουστικές συνηχήσεις που μαζί με αόριστες εικόνες, το συναισθηματικό στοιχείο και τις ανολοκλήρωτες σκέψεις, δίνουν ένα ονειρικό κλίμα στο έργο του. Μια μυστικοπάθεια, όχι θρησκευτική, και μια ατμόσφαιρα θλίψης εντείνουν αυτό το κλίμα. Η εμμονή του στη δημιουργία ηχητικών εικόνων με λέξεις παράξενες, απρόοπτες ομοιοκαταληξίες και συνηχήσεις, τον κάνει να ξεπέφτει πολλές φορές σε γυμνάσματα φραστικής δεξιοτεχνίας. Πέρα από τα ονειρικά σύμβολα και τη συσσώρευση εικόνων, λείπει συχνά ο εσωτερικός μουσικός λόγος. Ο Καμπάνης τον αποκαλεί «ηδονιστή των λέξεων», ενώ ο Καραντώνης κακό αντιγραφέα του γαλλικού συμβολισμού.

 

Εκτός από το ποιητικό του έργο, μετέφρασε αρχαίους τραγικούς ποιητές και Αριστοφάνη. (Ορέστεια, Ηλέκτρα του Σοφοκλή, Εκάβη, Ιφιγένεια εν Ταύροις του Ευριπίδη).