Ο Μάριος Χάκκας γεννήθηκε στη Μακρακώμη της Φθιώτιδας και το 1935 η οικογένειά του μετακόμισε στην Καισαριανή. Στην περίοδο της Κατοχής έζησε όλα τα δραματικά γεγονότα από κοντά, αφού η συγκεκριμένη περιοχή με το Σκοπευτήριο έγιναν σύμβολο του αγώνα για την ελευθερία. Στη συνέχεια συνδέθηκε με αριστερές πολιτικές ομάδες και το 1954 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση.

Η πρώτη του εμφάνιση ως πεζογράφου έγινε το 1965 στο περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης. Το 1966 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων Τυφεκιοφόρος του εχθρού  και ακολούθησε Ο μπιντές και άλλεςιστορίες (1970) που στάθηκε και το σημαντικότερο.

Ο Χάκκας στα λίγα χρόνια που έζησε κατόρθωσε να δώσει όσα άλλοι έδωσαν σε πολλά χρόνια, όσον αφορά την ποιότητα. Στα κείμενά του διαπλέκει το ρεαλισμό με την ποίηση, την πραγματικότητα με τη φαντασία και αποδίδει με καίριο τρόπο την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου που αλλοτριώθηκε. Έτσι μέσα από το έργο του διέρχονται οδυνηρές μνήμες και εμπειρίες από την εποχή της Κατοχής, φυλακές, στρατός, θάνατος.

Σε ένα από τα σημαντικότερα και γνωστότερα διηγήματά του, στο Το ψαράκι της γυάλας (1971), ο Χάκκας ασκεί μέσα από τον αφηγητή, που ταυτίζεται με τον ήρωα κάποιες φορές, δριμύτατη κριτική σε αυτούς που βολεύτηκαν και εντάχτηκαν στο σύστημα. Η ειρωνεία, η σάτιρα, ο σαρκασμός φτάνουν ως τον αυτοσαρκασμό και τον κυνισμό. Η ζωή του χρυσόψαρου γίνεται άλλοθι για τον ήρωα που κάνει τα πάντα για να ζήσει έχοντας απεμπολήσει τις παλιές του αρχές.