«…Ο Θέμελης δημιουργεί χαρακτήρες στέρεους, πρόσωπα με ταυτότητα, και εικονίζει τη ζωή τους στο χώρο και στο χρόνο ζωντανεύει τον ίδιο το χώρο και το χρόνο και τους λαούς που σχηματίζουν τα περιγράμματά τους. Ακούραστος ερευνητής, χρησιμοποιεί τη ρεαλιστική λεπτομέρεια με τον τρόπο του Μπαλζάκ, ως αποτύπωμα της ψυχής και της ιστορίας και χτίζει ένα μυθιστορηματικό σύμπαν απολύτως συνεπές και συνεχές - ο Θωμάς είναι ο χαμένος πατέρας του Νικολή - εφέντη της Αναζήτησης - το οποίο κινείται στο ρυθμό της Ιστορίας των κύκλων και των ανατροπών της».