«Τα διηγήματα ταύτα εγράφησαν άνευ αξιώσεων, ως προχειρογραφήματα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Οφείλων ο Αλ. Ραγκαβής να παραδίδη ωρισμένην διηγηματικήν ύλην δις του μηνός κατ’ αρχάς εις την Ευτέρπην και έπειτα εις την Πανδώραν μετέφραζε, παρέφραζε, διασκεύαζε. [...] Φρονώ επίσης ότι ο Αλ. Ραγκαβής το διήγημα υπετίμα ως δευτερεύον όλως λογοτεχνικόν είδος. [...]
Δεν αρνούμαι ότι το έργον [="Ο συμβολαιογράφος"] είναι χυμένον εις τον παλαιόν μελοδραματικόν τύπον των ρομαντικών διηγημάτων, ότι λείπει εξ αυτού η ηθογραφία, ότι δεν ζωγραφίζει την Κεφαλληνίαν υπό τους Άγγλους, δεν περιγράφει τον χαρακτηριστικόν βίον των χρόνων εκείνων, ούτε τα θαυμάσια τοπία της Λειβαδούς [...].
Ο γράψας τον "Συμβολαιογράφον" ήτο δυνάμει μυθιστοριογράφος, αλλά δεν έγινε και ενεργεία.»