«Ο συγγραφέας εκφράζει την διάχυτη αγανάκτηση των Ελλήνων, εναντίον των κάθε λογής ηγετών τους, και την απογοήτευσή τους από τους ξένους. Φιλοσοφία καμία ή γενικότερη σύλληψη του κόσμου δεν παρουσιάζει, είτε επειδή δεν έχει, είτε επειδή ο σκοπός του είναι πιο λαϊκός. Άλλωστε και αισθητικά αν κριθεί, δεν παρουσιάζει τίποτε αξιόλογο: στίχος αδέξιος, γλώσσα ασχημάτιστη, ηθοπλασία ελάχιστη είναι τα ιδιώματα της τέχνης του. Ως μαρτυρία, όμως, ακριβώς εξ αιτίας της απουσίας κάθε προσωπικού στοιχείου, νομίζω ότι η σάτιρα στέκει ανάμεσα στα βασικά κείμενα για τη μελέτη της εποχής.»