Έργο ασφαλώς νεανικό, με καταβολές δυτικές όχι λίγες, σε βαθμό ώστε και εδώ να πρέπει να μην αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να πρόκειται για συγγραφέα στερημένο από την ελληνική σχολική εκπαίδευση· ωστόσο, με τα χαρακτηριστικά του αυτά, εκφράζει θαυμάσια, μέσα από μια ισχυρή ρητορική μεγαληγορία και μια γενναία πνευματική δόνηση, την εξόρμηση του ελληνισμού σε εκείνα τα χρόνια. Καταδικάζεται ο ανώτερος κλήρος για προγραμματισμένη δεισιδαιμονία και πνεύμα συναλλαγής, αλλά όχι λιγώτερο καταδικάζονται οι αδιάφοροι, όσοι θα μπορούσαν να ενεργήσουν για τον φωτισμό του ελληνισμού και δεν ενεργούσαν·  συνάμα καταστρώνεται ένα πρόγραμμα  για την προαγωγή και απελευθέρωση των Ελλήνων.